20 Ekim 2025 - Pazartesi
Oğullarını Büyütmeyen Anneler: Ataerkil Toplumun Gizli Kahramanları mı
Oğullarını Büyütmeyen Anneler: Ataerkil Toplumun Gizli Kahramanları mı, Mağdurları mı?
Yazar - Gülsüm İldeniz Yaşama Ayna Tutmak
Okuma Süresi: 2 dk.
Gülsüm İldeniz Yaşama Ayna Tutmak
gildeniz59@gmail.com - 0532 496 7090
Oğullarını Büyütmeyen Anneler: Ataerkil Toplumun Gizli Kahramanları mı, Mağdurları mı?
Ataerkil toplumlarda “erkek evlat” kutsaldır. O, soyun devamıdır, ailenin şerefidir, babanın gölgesidir. Kız çocuğu ise çoğu zaman ikinci plandadır; “emanet”, “başkasının malı” ya da sadece bir yük gibi görülür. İşte bu yüzden anneler, erkek çocuk doğurduklarında toplumun gözünde bir adım öne geçer.
Ancak mesele burada bitmez. Ataerkil düzen, annelerin oğullarını büyütmesine izin vermez. Çünkü oğul, bir kadının kocası olmadan önce “annesinin küçük kocası”dır. Anne, eşinden görmediği ilgiyi, değeri, sevgiyi oğlunda arar. Oğlunu kıskanır, onun evliliğini kendi kadınlık eksikliğinin tehdidi gibi görür. Gelinler ise çoğu zaman bir eş değil, kayınvalidenin rakibiyle evlenmiş olur.
Bu döngünün kaynağı anneler değil, toplumun ta kendisidir. Çünkü ataerkil sistem, kadını hep “ikinci kadın” olmaya zorlamıştır: önce babasının, sonra kocasının, en sonunda da oğlunun gölgesinde. Böylece kadın, kendi kadınlığını yaşamak yerine, oğluna bağlanarak varlık alanı açmaya çalışır.
Sonuç mu?
Erkekler bağımsız bir birey olamaz, yetişkinleşemez.
Kadınlar (gelinler) gerçek bir eş yerine “anne-oğul ittifakı”na dahil olmak zorunda kalır.
Anneler, kendi kadınlık rollerini yaşayamadıkları için oğulları üzerinden güç devşirmeye çalışır.
Ataerkil toplumun çarkı böyle döner. Erkek evlat, anneye kutsal emanet gibi sunulur; ama bu kutsallığın ardında hem erkeğin hem kadının hayatını çürüten görünmez zincirler vardır.
Gerçek özgürlük, oğullarını kendine değil hayata hazırlayan annelerle mümkün olacaktır. Çünkü bir toplumun kadınlarını zincirleyen, aslında o toplumun erkeklerini de tutsak eder.
Yorumlar (0)
Tüm Yazıları